Recenzja Thermaltake View 390 Air

Przepływ powietrza i estetyka nieczęsto idą w parze w świecie obudów PC. Thermaltake jednak tutaj spisał się całkiem nieźle. Thermaltake View 390 Air zamienia górny panel na szkło hartowane, uzyskując doskonały efekt, pozostawiając wiele opcji bezpośredniego przepływu powietrza nad komponentami.

Do recenzji otrzymałem View 390 Air w białej wersji. Nazywa się to „śniegiem” i zapewnia odpowiednio mroźne wykończenie w większości części obudowy. Chociaż do wyboru jest kilka wersji kolorystycznych, w tym cudownie brzmiący Butter Caramel (żółty) i mój ulubiony, Future Dusk (fioletowy). Lub po prostu czarny, jeśli jesteś trochę nudny.

Po otwarciu pudełka miałem przeczucie, że mogę się trochę rozczarować View 390 Air. Obudowa nie robi dobrego pierwszego wrażenia, w dużej mierze za sprawą worka luźnych śrubek zwisającego z tyłu. To, śmiem twierdzić, najbardziej niechlujny worek ze śrubkami, jaki kiedykolwiek nazwano „akcesoriami”, jaki kiedykolwiek spotkałem w przypadku obudowy komputera PC – pobrzękujący wybór śrubek, zamków błyskawicznych i rolki rzepów, wyglądający jak najgorszy prezent na imprezę na świecie.

W porównaniu do Corsair Frame 4500X i Arctic Xtender, które są dostarczane ze starannie oznakowanymi pudełkami z akcesoriami, pierwsze wrażenie Thermaltake nie jest zgodne.

Z radością muszę przyznać, że to wrażenie nie trwało długo. Cofnąwszy się o krok i zaplanowawszy moją wersję testową, zacząłem kiwać głową, zgadzając się z zespołem projektowym Thermaltake. Ten Jest całkiem fajnie, ja Do zrozumieć, o co im tutaj chodziło. Tam Czy wiele sposobów, aby to rozłożyć.

Tak… tak… wszystko zaczyna układać się w całość.

Panel boczny z hartowanego szkła rozciąga się od góry obudowy. Po pierwsze, wygląda fajnie i nie możemy pominąć wpływu, jaki taki wygląd ma na potencjalnego konstruktora komputerów PC. Po drugie, wpuszcza więcej światła. Choć może to zabrzmieć, jakbym przedstawiał ogłoszenie o nieruchomości po adaptacji poddasza, która została przeznaczona na wynajem, tworzy to przestronną i otwartą atmosferę, która jest naprawdę atrakcyjna. Pomaga pochwalić się komponentami bez potrzeby stosowania opcji nuklearnej: oświetlenia RGB. Skorzystam z tej okazji, ilekroć zostanie mi ona zaproponowana. Po trzecie, pozwala na znacznie bardziej bezpośredni przepływ powietrza z wentylatorów zamontowanych z przodu, w przeciwieństwie do przepływu powietrza pod kątem prostym oferowanego przez wiele obudów akwariów.

Mam kilka drobnych zastrzeżeń co do projektu. Największy jest we/wy. Do wyboru dwa porty USB typu A, port typu C i gniazdo słuchawkowe – wszystko to jest dziwnie umieszczone daleko od przodu obudowy. Tak naprawdę nie chodzi tu o przednie wejścia/wyjścia, ale o tylne wejścia/wyjścia. Mam obudowę z boku biurka i muszę wstać, żeby dosięgnąć włącznika. Jestem leniwy, nie lubię wstawać, kiedy nie muszę, ale mam też problem z przemyśleniem, kiedy ta pozycja we/wy byłaby lepsza niż coś bardziej wysuniętego do przodu.

Obraz 1 z 2

Następnie stosuje się srebrne śruby. Osobiście wolałbym czarne śruby skrzydełkowe i wkręty w całym tekście. Wbrew temu, co można założyć, czerń nieco lepiej komponuje się z białymi komponentami, które często nadal zawierają dużą ilość czarnych bitów. Ale ogólnie rzecz biorąc, myślę, że View 390 Air sobie z tym poradzi. Tylko.

Wreszcie, nie jest to projekt bez użycia narzędzi. Do usunięcia różnych części potrzebne są śruby. Nie jest to najgorsza rzecz na świecie i tak naprawdę wymaga jedynie śrubokręta do faktycznego procesu budowy – dostęp do obudowy wymaga tylko kilku śrubek skrzydełkowych – ale w miarę jak coraz więcej producentów obudów przechodzi na konstrukcje coraz bardziej beznarzędziowe, Thermaltake wydaje się trochę staroświecki.

Mając w ręku torbę z bitami, zabrałem się za składanie wersji testowej. Obejmuje to: AMD Ryzen 7 9700X, Gigabyte X870 Aorus Elite Wifi7 Ice, Gigabyte RTX 5070 Ti Eagle OC Ice i 64 GB pamięci Crucial Pro DDR5-6000, Cooler Master MasterLiquid Core II i Biwin X570 Pro 2 TB.

Obraz 1 z 6

Wszystkie zostały wybrane ze względu na białą kolorystykę, tam gdzie to możliwe, pasującą do modelu View 390 Air. Z jednym oczywistym pominięciem: chłodnica cieczy. Chociaż mój partner zapewnia mnie, że czerń na tym elemencie „wygląda dobrze, nawet dobrze”. Więc jest to.

Chłodzenie jest tutaj dość proste. View 390 Air może pomieścić maksymalnie dwa wentylatory 200 mm z przodu, trzy wentylatory 120 mm na dole, trzy wentylatory 120 mm z boku i dwa wentylatory 120 mm z tyłu (dwa wentylatory CT120 są fabrycznie zainstalowane). Nie brakuje opcji, a co ważniejsze, możesz wybrać całkiem prosty wlot z przodu i wydech z tyłu – aczkolwiek z chłodnicą zamontowaną z boku.

Polecam używanie odwróconych wentylatorów z View 390 Air – wentylatorów z przełączaną orientacją push/pull – ponieważ pozwoliłoby to na bardziej estetyczne wentylatory wlotowe montowane na dole lub z boku. Nie mam żadnych odwróconych wentylatorów w kolorze białym, więc musiałem zastosować niezbyt optymalne podejście.

Obraz 1 z 2

Zdecydowałem się na dwa wentylatory Havn H14 z przodu, trzy wentylatory Havn H12 na dole i pozostawiłem dwa dołączone wentylatory CT120 z tyłu. Wymieniłem też wentylatory RGB w chłodnicy cieczy na wentylatory Havn H12 w kolorze czarnym, głównie dlatego, że nie mam więcej białych, a poza tym jestem w takim momencie życia, że ​​mam już absolutnie dość oświetlenia RGB. Trochę szkoda, że ​​w View 390 Air nie ma miejsca na szersze wentylatory w bocznych lub dolnych miejscach montażu, choć ogólnie jestem pod wrażeniem pod względem kompatybilności chłodzenia.

Co ważne, temperatury są świetne – przy trzech uruchomieniach Metro Exodus Enhanced Edition temperatura procesora graficznego/procesora osiągnęła odpowiednio 59°C i 60°C.

W View 390 Air jest sporo miejsca na kartę graficzną: 390 mm lub 420 mm, jeśli nie masz nic więcej z przodu. Nawet największe dzisiejsze karty graficzne nie przekroczą tej wartości. Dołączona jest także obsługa GPU z dużym zakresem regulacji dla kart o różnych rozmiarach. Chciałbym tylko, żeby srebrne śruby skrzydełkowe – których jest wiele – nie były tak oczywiste.

Obraz 1 z 6

Chociaż to Jest nieco ograniczony pod względem wysokości od płyty głównej do bocznego panelu ze szkła hartowanego. To trochę niesprawiedliwe, ale sprawdziłem, czy zmieści się Noctua NH-D15 G2, największa chłodnica powietrza, jaką miałem pod ręką, i okazała się odrobinę za duża. Radiator dotyka szkła – na samą myśl przechodzą mnie dreszcze. Chociaż każda bardziej rozsądna lodówka będzie w porządku.

Tył obudowy oferuje całkiem inteligentną konstrukcję do zarządzania kablami. Nie ma tego zbyt wiele — zauważalny brak pasków i kanałów — ale czekaj, są drzwi, które wszystko zakrywają. Więc nie potrzebować być tak schludny, aby go wyprostować i dobrze wyglądać. Drzwi zakrywają wszystko. Drzwi sprawiają, że ból znika.

Obraz 1 z 2

Jasne, chciałbym zobaczyć tutaj bardziej zintegrowane opcje zarządzania kablami, poza zwykłym dołączeniem opasek zaciskowych. Szczególnie, że paski na rzepy trzeba samemu wyciąć z małej rolki znajdującej się w pudełku. Wszystko jest trochę praktyczne i wszelkie zmiany będą musiały zacząć się od zera, gdy już wszystko uwolnisz.

Jedną z rzeczy, które mam w tej wersji, ale prawdopodobnie nie poleciłbym, jest 6-calowy ekran Thermaltake. W górnej części obudowy znajduje się wygodne wycięcie, w którym można umieścić ekran. Całość można bardzo łatwo złożyć, a do połączenia USB 2.0 wystarczy tylko jeden kabel. Sam ekran jest sterowany za pomocą aplikacji Thermaltake TT RGB Plus. Ale aplikacja jest opóźniona i zagmatwana, a ekran jest niezwykle drogi jak na to, czym jest. Próbowałem znaleźć oficjalną cenę, ale myślę, że jest gdzieś w okolicach 100 dolarów/100 funtów.

Thermaltake View 390 Air kosztuje jednak 150 USD / 125 GBP. Być może nawet mniej, jeśli jest w promocji, dla której to piszę 120 dolarów. To sprawia, że ​​ekran wydaje się jeszcze bardziej dekadencki, niż jest w rzeczywistości, przy cenie niemal takiej samej jak cała obudowa. Pomijając jednak ekran, mam ogólnie dobre odczucia wobec Thermaltake View 390 Air.

Kiedy stoję z boku i patrzę na moje dzieło, zdaję sobie sprawę, jak bardzo podoba mi się to rozległe okno otaczające górną część obudowy. To naprawdę miłe. Nie, jest lepiej śliczny. Otwiera obudowę na znacznie więcej światła, co pomaga wyeksponować konstrukcję lepiej niż jakiekolwiek oświetlenie RGB. Chociaż Thermaltake mógłby poprawić kilka rzeczy tu i ówdzie, aby zapewnić lepsze wrażenia z całościowej kompilacji, gotowy produkt jest czymś godnym pokazania się.